Burn out kwam er helemaal en dan maar toegelaten. Het deed pijn, het was zwaar maar het gaat steeds beter. Zweed leeft nog steeds in Zweden maar in april van dit jaar hebben we ons hondenkind in moeten laten slapen. Hij had teveel pijn door zijn heupen en op het moment net voor het inslapen bleek dat hij ook hartruis had. We hebben de juiste beslissing genomen en Harry heeft geen pijn meer maar we missen hem zo.
Ik woon op dit moment in een kleine studio van 31 vierkante meter in het centrum van Nijmegen en alles begint eindelijk normaal te worden. Vanaf nu begint het aflossen en kan ik weer verder.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten