Verliefd

Ken je dat? Dat je iets ziet en dat je meteen verliefd bent? Ik wist het niet totdat ik er vanmiddag tegenaan liep tijdens een kraamvisite bij mijn nichtje. Door omstandigheden huurt ze op dit moment tijdelijk een huis en daar staat deze kast. Die is dus niet van mijn nichtje maar van de eigenaren. Het huis stond al jaren leeg en die kast staat daar eigenlijk maar te staan. Ze gaat dus nu voor mij vragen of ik hem mag hebben

oh ja, dat ben ik, dat halve lichaam :)

Virtueel is er geen afstand

Het zat er aan te komen, mijn giga huilbui van gisteravond, wat voelde ik me rot en wat was het fantastisch om hem aan de andere kant te hebben via yahoo. Hier in huis zou nog beter zijn geweest maar ook al was het via de computer hij was er voor me.
Ik hou van mijn familie, begrijp me niet verkeerd. Maar een volle week met hun samen op vakantie, ik trek het niet meer. Ik word het onzekere kind dat ik eigenlijk altijd gebleven ben, degene die altijd gepest werd en niet sterk genoeg was om daar tegen op te treden. De afgelopen week was teveel voor mijn net opgebouwde zelfvertrouwen. Dagenlang heb ik me lopen te verbijten. Zaterdagavondlaat kwam ik thuis en vond de rust heerlijk maar ik wist dat er nog tranen zouden komen, de vraag was alleen wanneer. En toen ze kwamen waren ze niet meer te stoppen. Gelukkig heeft hij me de spreekwoordelijke trap onder mijn kont kunnen geven en heb ik alles weer op een rijtje kunnen zetten. Heb ik al gezegd dat ik van hem hou?

Terug

Terug van een weekje rustig aan en daarna een week vakantie, vanochtend was ik nog in Schotland. Nu weer lekker thuis, ontspannen. Morgenvroeg mijn koffer uitpakken, zoals gewoonlijk weer iets teveel gekocht (ehmmm gaan met een koffier die 12 kilo weeg en terug met een die 24 kilo weegt, oopppppssss). Maar het zijn dingen waar ik veel plezier aan zal beleven, echt wilde en in Nederland niet zal/kan kopen. Vanaf nu de broekriem weer aan.
Wat zat er ook allemaal weer in die koffer?

Deken is af

Gisteren alle losse draadjes afgewerkt en gisteravond aan mijn beste vriendin gegeven, nu weer door met iets anders. Kan zij lekker met een warm dekentje op de bank

Klaar

Na even flink doorhaken is de deken die ik voor mijn beste vriendin maakte nu klaar. Er hoeft geen steek meer aan, morgen bij daglicht alle losse draadjes wegwerken, netjes opvouwen en klaar. Zal er morgen een foto van maken. Ik ben er blij mee, het is een van de grootste dingen die ik tot nu heb afgerond en ik weet dat er nog meerdere van zullen komen in alle kleuren van de regenboog
Nu weer even inspiratie opdoen op andere blogs en mijn vingers een paar uur laten rusten terwijl ik lekker naar de radio luister en af en toe met lief chat :) Hoe fantastisch is het dat je af en toe een bericht als dit terug krijgt "Lol, you're funny". Zoiets simpels maar het zegt zoveel.

Mijn hondekind

Gisteren hoorde hij mijn stem terwijl ik via de chat met zijn baasje aan het praten was, hij heeft het hele huis rondgerend op zoek naar mij. Ik mis hem

2 maanden en 13 dagen

Is het al bijna 20 december? Duurt nog even voordat mijn lief weer terugkomt voor de Kerst. Betekent dat ik heel wat dagen te vullen heb. Natuurlijk met werk maar daarnaast nog heel wat tijd over. Wat zal ik in die tijd eens gaan doen? Ik denk heel veel haken en breien. Wie weet wel goed om mezelf wat doelen te stellen, fijne afleiding.
Eerst de grote granny square voor een vriendin van mij, die moet dinsdag af zijn. Dan lief zijn sjaal die met de post naar Zweden gaat samen met nog wat kleine spulletjes. Dan mijn grote deken waar ik van de week de wol nog voor heb gekocht, de herfstcol, een andere grote granny voor lief in zijn caravan voor in de winter, twee kleedjes voor mijn moeder, de CAL waar ik aan begonnen was die nog af moet en wie weet nog een baby dekentje. Yup, ik hou mezelf wel bezig en het beste daarvan, ik heb eigenlijk alle wol in huis en hoef niets te kopen, scheelt weer geld.
Vraag ik voor Kerst gewoon weer nieuwe wol :)

En nu begin ik de crisis pas echt te voelen

Natuurlijk voelde ik het al langer, het is de reden dat mijn lief en hond weer terug zijn naar Zweden omdat hij hier geen werk kon vinden en ik niet langer voor twee mensen kon betalen, hoe zuinig we ook leefden. Door mijn vorige ex zit ik met wat geldproblemen, waren die er niet geweest dan was mijn lief ook nog bij me geweest. Ik ben nu al weken aan het rekenen en bekijken waar ik op kan besparen. Ben ik nu zo ver dat ik bijna alles op een rij heb blijkt ineens dat ze op het werk bezig zijn met de CAO onderhandelingen, een belangrijk speerpunt voor mij en meerdere collega's, is het bespreken van de toeslagen voor alle niet normale uren. Dus de zaterdagen, avonddiensten etc. Er is sprake van dat de toeslagen er af gaan voor die momenten en dat kan mij letterlijk honderden euro's per maand gaan kosten. Af en toe wordt je er moedeloos van. En kun je je haren wel uit je kop trekken dat je ooit zo lief was een ander uit de shit te helpen en dat je er daardoor zelf nu in zit.
Waar kan ik nog meer op besparen? Alle tips zijn welkom.

Sokkenwol

Door een tip van S@@rtje op haar blog stond ik vanochtend al om half negen voor de deur van de Aldi, na me eerst door het verkeer een sluipweggetjes te hebben geploeterd. De rotonde stond weer eens vast vandaag omdat een van de scholieren op weg naar school aangereden is. Zo te zien had ze vooral last van haar been. Ik kan me gewoon niet voorstellen dat je als automobilist die over het hoofd ziet, het zijn er rond deze tijd honderden (niet overdreven) en ze hebben voorrang. Punt. Geen twijfel over mogelijk, de fietsers mogen eerst, hoe lang het ook duurt. De ambulance was er snel bij en omdat het mijn eigen wijk is wist ik me snel te orienteren op een andere route en kon ik er snel weer af (tien minuten later toen ik weer terugkwam was de hele opstopping opgelost).
Normaal hou ik me in Aldi altijd netjes aan de looproute, dus eerst langs de frisdranken, koffie, brood, beleg etc maar sorry, als er ergens wol te koop is die ik nodig denk te hebben dan snij ik heel netjes wat paden af en ga op mijn doel af. Volgens mij was ik de eerste die het wol zag liggen :) en had ik nog alle keus in sokkenwol en lagen alle kleuren er nog. Yay!! De reden van mijn blijdschap is het feit dat ik een jaar of twee geleden ook sokkenwol had gekocht om er een deken van te maken. In mijn onervarenheid heb ik toen te weinig gekocht en nu na 8 bollen van 50 gram zat ik met een deken die maar half mijn benen bedekt als ik op de bank zit.Gisteren verzuchte ik nog dat ik op zoek moest naar wol en hier werd het me bijna in mijn schoot geworpen. Ik heb me ingehouden dames en heren die vandaag nog naar de Aldi moeten/mogen. Ik heb maar vier pakken met ieder vier bollen gekocht in de kleuren die redelijk passen bij wat ik al heb. In de komende weken ga ik dan ook weer lekker verder met mijn kleed zodat ik het rond december af heb. Groot genoeg om de benen van mij en mijn lief (wanneer hij hier weer is voor de Kerst) te bedekken. Ik heb nu de helft van mijn maandelijkse toelage voor wol uitgegeven, dat wordt de komende maand dus wel echt nadenken over wat ik nog nodig denk te hebben.

Prijsverhogingen

Volgens mij worden dit nog drie leuke maanden, vandaag al twee toch wel cruciale diensten gelezen waarvan de prijzen omhoog gaan. De postzegels gaan van 50 naar 54 cent in Nederland. En de rekeningen van de ING worden ook weer duurder. Wat gaat er nog meer komen en welke heb ik tot nu toe gemist?
Aanvulling 1: hogere assurantiebelastingen, ongeveer EUR 100 extra per jaar

Herfstcol

Een kleine pas op de plaats

Op 11 september vertrok mijn lief naar Zweden en de eerste week was ik druk met van alles, alles om maar niet echt stil te hoeven zitten en te realiseren wat het met me deed. Hij vertrok op dinsdag en de zondagavond daarna heb ik alleen maar huilend doorgebracht. Wat voelde ik me alleen! Er is een verschil in tussen alleen zijn en je alleen voelen. Ik kan makkelijk alleen zijn, heb dat de jaren voor hem zo lang gedaan en ik genoot er zelfs van. Maar zonder hem voel ik me alleen en dat doet pijn. We houden elkaar de hele dag door via yahoo en chat op de hoogte van wat we doen. Onze hond is met hem mee en ik krijg alle capriolen te horen die hij uithaalt, maar het weegt niet op tegen echt samen te zijn.
Ik moest even wat gas terugnemen en dit op me in laten werken, even niets anders doen dan beseffen dat dit een moeilijke periode kan zijn maar dat ik er ook veel van kan leren. Het gaat nu makkelijker nu ik me dat besef, ook al doet het pijn, het is een tijd om mezelf te ontplooien, aandacht aan mezelf te besteden, open te staan voor de stille dingen in het leven. Mijn geloof weer te hervinden en te beseffen dat alles goed zal komen, maak niet uit op welke manier. Vorige week heb ik weer mijn haaknaald opgepakt, nog even niet om door te gaan met de CAL, dat gaat weer komen. Ik ben begonnen met de herfstcol van Blij dat ik Brei (zie een van mijn eerdere posts). En vandaag heb ik deze afgemaakt. Ik ga er deze week mijn moeder blij mee maken nadat ik alle eindjes netjes heb weggewerkt en ga weer verder met een sprei die ik volgende week dinsdag af moet hebben.
Vandaag en morgen ben ik vrij, langzaamaan wordt mijn huis steeds meer opgeruimd en langzaamaan zie ik wat ik wel en niet wil houden. Het huis raakt steeds opgeruimder en leger. Heel fijn. En vanaf vandaag beginnen met mijn kasboek.