Geen reuma, maar...

Sinds 5 mei heb ik heel veel pijn. Het begon met een migraine en vervolgde zich met een afschuwelijke pijn in mijn benen en uiteindelijk overal pijn. Na wat tijd bij een reumatoloog uitgekomen en vandaag uitslag van bloedonderzoeken gehad. Ik heb geen aantoonbare reuma in mijn bloed. Wel zijn mijn aanhechtingspunten ontstoken/overbelast, is er hielspoorvorming in mijn beide voeten en ga ik door een pijnperiode. Daar kan ik het dus weer mee doen. Ik sukkel van de ene ziekte, allergie en burnout naar de andere en volgens mij wil mijn onbewuste me op deze manier vertellen dat ik mijn leven heel anders aan moet gaan pakken want anders ga ik er aan onder door. Maar hoe doe je dat wanneer je alle nieuwe stappen in je leven eng vindt en vooral bezig bent met wat anderen van bepaalde zaken vinden en dat je niet met je eigen geluk bezig bent. Het wordt eens tijd om de komende periode goed na te denken en vooral aan mezelf te denken. Het voelt zo egoistisch maar het kan zo langzaamaan niet anders. Wil ik ooit een goed leven hebben dan ben ik dit aan mezelf verplicht.