Nieuwe herfstcol

Gisteren eindelijk de Fenna wol gekregen die een paar maanden geleden te koop was bij de W.ibra. Besloten er een mooie herfstcol van te maken voor mijn schoonmoeder. Dat naast alle dingen die ik ga maken voor mijn aankomend nichtje of neefje en de CAL 2014 via Facebook wordt het al met al een aardig creatief jaar :) Heb er zin in

Getrouwd

En toen was het ineens zo ver en stonden we daar samen in het stadhuis, klaar om te gaan trouwen. Het was geen giga trouwfeest, daar heb ik ook nooit van gedroomd. Het was zoals sommigen het mooi kunnen noemen 'een intieme ceremonie' met 18 aanwezigen, waaronder het bruidspaar zelf. De bruid heeft zichzelf naar het stadhuis gereden. Mijn broer en mijn beste vriendin waren onze getuigen. Zijn ouders waren over vanuit Zweden. En na het stadhuis zijn we met een kleiner groepje naar huis gegaan waar we na de Bossche Bollen ook nog Thais hebben gegeten. En rond een uur of tien lagen we uitgeput in bed. Voor mij door mijn chronische vermoeidheid laat en voor hem, heel vroeg.
En nu zijn we ons getrouwde leven samen begonnen, het is niet anders dan eerst behalve dat ik hem nu af en toe aanspraak als 'husband' en hij mij als 'wifey' :)

Goede voornemens, de early edition

Ik ben normaal niet zo van de goede voornemens omdat ik dan snel het gevoel heb me aan regels te moeten houden. Maar vandaag kwam er wel een in me op die ik heel leuk vind. Mijn goede voornemen is om van 2014 een heel creatief jaar te maken en het hier bij te houden op de blog. Dus verwacht meer posts vanaf 1 januari. Ben me nu meer aan het voorbereiden op onze bruiloft komende vrijdag

Vakantie

Vanavond vertrek ik, eerst naar Brussel waar we morgen in het vliegtuig stappen en daarna op weg naar the States. Ik heb er zin in en ben eind oktober weer terug :)

85 kilo lichter

Langzaam word ik trots op mezelf, op het feit dat het me toch lukt om van dat gigantische lichaam af te komen. Het gaat langzaam maar gestaag en ik voel me niet opgejaagd omdat ik het zelf doe. Niemand die me een keer in de zoveel tijd controleert op mijn gewicht waardoor ik mijn kont tegen de krib ga gooien en mezelf saboteer. Ik ben niet op dieet mijn eetgewoontes zijn gewoon anders. En steeds gezonder. Ik ben over de helft, maar nog niet klaar. Maar wel heel trots

Januari 2011

15 augustus 2013

Nog niet klaar maar een wereld van verschil

Op naar de tijd waar ik de spijkerbroeken achter me kan laten en de jurken en rokken van mijn keus kan dragen

The Great Australian Bake Off

Gisteren de Australische versie van de Bake Off ontdekt, ik zit dus lekker te ontspannen achter mijn computer en kijk ze via Youtube, ben al met de 6e aflevering bezig. Zelfde keuken en decor, de muziek is alleen te modern tegenover de rest. Maar ze doen het goed

Bijna klaar

Nog anderhalve toer

Had hem al veel eerder klaar willen hebben maar ben te moe om zelfs leuke dingen te doen. Ben ervoor naar de dokter geweest en dinsdag weer terug om te zien of het aan mijn schildklier ligt of dat ik verder moet naar een specialist of zo

Ondertrouw

Zijn we afgelopen woensdag toch ineens zo maar onverwacht in ondertrouw gegaan. We gingen eigenlijk alleen maar om zijn papieren te laten registeren die aantoonden dat hij vrijgezel is en een datum bespreken waarop we wilden trouwen. Telefonisch hadden ze toegezegd dat dat kon. Dat kon dus niet. Maar wel als we in ondertrouw gingen. Dus dat hebben we dan maar meteen gedaan aangezien hij dinsdag weer naar Zweden gaat. Klinkt misschien vreemd maar ik had dit graag van tevoren geweten, dan had ik er naar toe kunnen leven. Maar goed, met nog meer dan zes maanden te gaan zijn wel al in ondertrouw

Herfstcol in wording

Nog een paar dagen werk en ik vind hem mooi :)

Een tientje in mijn portmonnee, hoe lang blijft het er in?

Ik kreeg zaterdag een tientje van mijn vader en sinds die tijd wacht het rustig af, maar ik heb nog geen haast om het uit te geven. Wie weet zaterdag in de stad wanneer ik er weer eens naar toe mag met mijn lief, hij komt vrijdagmiddag aan en blijft dan een dag of tien!!! Oh, het is dan al weer twee maanden geleden dat ik hem voor het laatst gezien heb en ik kijk er zo naar uit.

Al weer bijna een maand geleden

Aan het begin van de maand was ik in Malmö om mijn lief en hond te zien en mijn schoonouders te ontmoeten. Het was een heerlijk weekend dat veel te snel voorbij ging. Zojuist zat ik wat foto's door te kijken en kwam onderstaande tegen van Harry die eerste avond. Hij zit naar me te kijken met een blik van 'Ik weet dat jij het bent maar hoe kun je nu ineens hier zijn?'

Een jaar in twee helften

Eindelijk accepteer ik waar ik al een paar jaar tegenaan loop, ik moet mijn jaar in twee helften verdelen. Een gedeelte waar ik net genoeg energie heb om te werken en achter mijn computer te hangen, en een tweede gedeelte vanaf half april tot eind september/begin oktober waar ik genoeg energie heb om te werken, te computeren, op te ruimen, schoon te maken en actief te zijn. Mijn actieve periode is sinds gisteren weer begonnen en ik geniet er helemaal van. Gisteren de hal helemaal schoongemaakt, de woonkamer voor de helft, toilet helemaal. Vandaag staat de douche nog op de lijst en het weekend de keuken en de slaapkamer. Ik kan er zo van genieten en ga dat dan ook doen de komende maanden.
Vanaf eind augustus is mijn lief weer terug en zoals het ernaar uit ziet zal hij noodgedwongen met deze economie waarschijnlijk grotendeels huisman worden en dat komt goed uit in de maanden dat ik niet veel kan doen. Gelukkig wil hij dat ook graag doen. Hij is langzaamaan al zijn zaken in Zweden aan het afsluiten, zijn tijdelijke huis/trailer heeft hij verkocht aan een van zijn vrienden die deze vanaf eind augustus mag hebben. Zijn rijbewijs is ook weer geregeld voor de komende jaren en hij is bij zijn ouders alles voor het internet goed aan het regelen zodat we dagelijks met hen contact kunnen houden. Het gaat er weer beter uitzien

Raar thuiskomen

Heel raar thuiskomen als je weet dat er in de flat tegenover jou een forensisch onderzoek gaande is. Dat er een vrouw is vermoord die ik de afgelopen 11 jaar zeker gezien moet hebben maar me nu echt niet kan bedenken wie het is. Is het raar om er aan te denken dat je de politie agenten een kop koffie of thee wilt gaan brengen want die moeten nu hier toch de hele nacht doorwerken?

Leven van een Britse Pond per dag

Ik ga het van de week helemaal doorlezen maar in het Verenigd Koninkrijk is er weer eens een discussie over leven met weinig aangezien een of andere publieke hotemetoot heeft gezegd dat hij makkelijk van 57 pond per week kan leven. Nu staat er in een krant een artikel over een vrouw die een jaar of zeven van 1 pond per dag leefde. Er zijn al meer dan 700 reacties op gekomen en wat ik ervan zie is dat begrijpend lezen voor veel mensen zeer zwaar is. Ze deed het na een weddenschap en nergens zegt ze dat iedereen zo moet leven, na het weekend alle opmerkingen, als ze dan al niet in de duizenden lopen doorlezen
http://www.dailymail.co.uk/news/article-2304042/Iain-Duncan-Smith-right-You-CAN-live-just-53-week-says-cash-strapped-teacher-Kath-Kelly-survived-year-1-day.html#comments

Geen kast

De kast waar ik zo van droomde in oktober gaat niet door. Heel erg jammer maar er zijn wel andere dingen waar ik me druk over kan maken. Ben nog steeds aan het bijkomen van de pijn van afgelopen week. Stom dat je zoiets niet zo snel kunt vergeten.
Het goede nieuws is dat ik mijn lief over twee weken weer zie en mijn hondenkind ook!! Ik kan bijna niet wachten. Zijn het geen schatten?

Afgelopen week en wat ik ervan geleerd heb

Dat pijn, echte pijn, zo'n gruwelijke pijn dat je knock out wil gaan zodat je niets meer voel, dat die pijn uiteindelijk over gaat.
Dat mijn ouders de grootste schatten ter wereld zijn, ze hebben me zo goed voor me gezorgd
Dat het niet leuk is dat mijn broer geen baan heeft maar dat het dit keer uitstekend uitkwam
Dat er hele lieve dermatologen en verpleegsters zijn die alles willen doen om naar een oplossing te zoeken.
Dat ik op momenten van grote pijn in mezelf praat om mijn eigen coach te zijn
Dat er mensen zijn zonder emphatie 'Oh dus je moest in de wachtkamer staan omdat je niet kon zitten, maar dat betekent dat je kunt staan en weer kunt werken'
Dat ik maar heel weinig goede vrienden heb
Dat mijn lief zich heel machteloos heeft gevoeld terwijl hij daar in Zweden zit en niets voor me kon doen.
Dat hoewel ik niet kan voorkomen dat ik dit nog eens doormaak dat ik er verder wel voor kan zorgen dat ik zo gezond mogelijk wordt, kan het niet hebben dat ik nog andere dingen erbij krijg want ik ben bang dat het anders mijn baan gaat kosten

Wat ik de afgelopen week heb meegemaakt wil ik niet nog eens meemaken. Ik had een ontsteking in een zeer gevoelige plek, van voor naar achteren en ze konden er niets aan doen. Afgelopen donderdag niet omdat het net begonnen was, afgelopen zaterdag niet bij de huisartsenpost omdat hij nog niet 'rijp' was. En maandag niet omdat het te diep lag voor de dermatoloog om er iets aan te doen. Gelukkig ging het maandagmiddag kapot, de opluchting die je dan voelt, het wegvloeien van de pijn is zo onbeschrijfelijk fantastisch, volgens mij kan daar geen geluksmoment tegen op. Ik kan nu weer, met tussenpozen zitten, alleen mijn stuitje doet nog pijn, ik kan weer redelijk lopen. Er zal dit jaar een operatie volgen, eerst moet het ontstoken gebied tot rust komen.
Ik heb me aan één ding vastgehouden en dat is dat ik over 2.5 week mijn lief weer zie. Een paar dagen maar maar oh help, wat zal dat fantastisch zijn. Oh ja, en ook ons hondenkind. Ik kan niet wachten.

eind december

Zoals het er nu naar uitziet, is mijn aanstaande eind augustus weer terug en dan komt ook het hondenkind weer thuis, die zit op dit moment bij mijn aanstaande schoonouders omdat hij het twee weken geleden gepresteerd heeft uit de bench te breken en daarna ook nog de deur van de trailer open te beuken. Lief kreeg een hartverzakking toen hij thuiskwam en vond het diep in het Zweedse bos terug. Over een paar weken zie ik ze weer, dan ga ik een paar dagen naar Zweden :) En zoals het er nu naar uitziet wijzigt mijn achternaam aan het einde van dit jaar :) Ik kijk er steeds meer naar uit.

Emotionele start van de dag

Ik werd gisteren om half 6 wakker. Voor een vrije dag is dat toch heel erg vroeg. Het is me gelukt om nog even in bed te blijven maar uiteindelijk toch maar mijn grote teen buiten het bed gestoken. Wat was het koud in huis. Er snel uit gegaan, de verwarming omhoog en terwijl deze langzaamaan het huis opwarmde even zitten rillen totdat het behagelijk warm werd. Op vrije dagen gaat de computer als eerste aan en kan ik lekker mijn kranten lezen. Zo ook gisteren, kwam bij de Deseret News uit, een Amerikaanse krant uit Utah en zag een artikel over een videoclip van klasgenoten op een highschool die allemaal hun mission call aan het voorlezen waren. Ze worden zendelingen voor de Kerk van Jezus Christus van de Heilige der Laatste Dagen (ik weet het een mond vol, als ik zeg Mormonen dan zit je nu misschien te knikken 'Oh ja....')
Vanaf het moment dat ik de clip begon te kijken biggelden tranen over mijn wangen en de clip duurt 14 minuten. Waarom? Ik weet het niet, ik heb vaker zulke clips gezien maar bij deze vanaf de eerste seconden begon het. Kan nog steeds niet uitleggen waarom. Ik ben alleen heel blij voor ze dat ze dit gaan doen, de jongens de komende twee jaar en de meiden anderhalf jaar en ik hoop dat ze na die periode weer thuis kunnen komen en met veel plezier op deze periode terug kunnen kijken. De clip: Mission call
Daarnaast ben ik gisteren gaan winkelen, ik had echt nieuwe jeans nodig. Degene die ik had waren te wijd, niet een beetje, nee gewoon veel te veel stof over en afzakkend. En nu voor het eerst in jaren, ik denk zelfs voor het eerst in ongeveer 17 jaar heb ik een jeans maat 50 :) Eindelijk kom ik in de buurt van de normale maten. Van mijn hoogste punt van maat 60/62, dat was dus eigenlijk een dieptepunt, kan ik nu weer naar veel kleinere maten gaan kijken. Sinds gisteren, mijn laatste weegmoment, ben ik nu dus 78,9 kilo afgevallen en ik heb nog heel wat kilo's te gaan. Ik ben in de zomer van 2010 begonnen en heb eigenlijk alleen mijn eetpatroon aangepast. Ik ben niet op dieet, ik eet nu anders dan vroeger. Zorg ervoor dat ik ontbijt, dat ik nooit honger heb en belangrijk, als ik een keer ergens zin in heb, dan neem ik het ook. Dus ik heb heus nog chocolade, chips en nootjes op. Maar in mindere hoeveelheden. En sinds 7 januari sta ik tot Pasen op een Candida dieet omdat ik maar niet van die schimmel afkwam, ontstaan door een allergische reactie op een antibiotica die heel mijn lichaam uit balans bracht twee jaar geleden. De symptomen zijn nu gelukkig weg maar omdat ik het zo min mogelijk de kans wil geven terug te komen hou ik me hier tot de Pasen aan. Met Pasen een zak paaseitjes en daarna weer een paar maanden doorgaan. Ben er nu zo aangewend dat het me nog weinig moeite kost :)
Dus ja, het was een mooie dag voor me gisteren.

Lekker appeltje :(

Gisteren per ongeluk een geitenkaas salade gekocht waar dus stukjes in bleken te zitten. Al de appelstukjes eruit gehaald en ook de blaadjes sla waar ze tegenaan hebben gelegen en toen durfde ik het te riskeren. Foute boel zeg. Binnen een kwartier jeuk, opgezette vingers, benauwd en ik verloor mijn stem. Mijn gehemelte kapot. Pilletje genomen maar het duurde wel even voordat het wilde zakken. Benauwd nachtje gehad en nu alleen nog een gevoelige mond en last van mijn stem, maar dat wordt ook weer beter. Dat wordt dus echt nooit meer iets waar appel in zit of in de buurt heeft gelegen. Grrrrr

Nieuw Jaar

Mijn nieuwe jaar is nu officieel begonnen, tot gisteren was mijn lief nog heerlijk bij mij maar hij is dan nu toch echt weer terug naar Zweden. Tijd om met mijn goede voornemens te beginnen. Als eerste mijn gist- en suikervrije dieet. Ik kom maar niet van mijn infectie af en dat vraagt dan toch drastische hulpmiddelen, ik heb het vorig jaar zomer al eens geprobeerd en dat werkte fantastisch. Dus nu ga ik in ieder geval tot Paaszondag door wanneer ik mijn jaarlijkse zak met paaseitjes krijg. Een dag snoepen en dan weer door tot mijn verjaardag, precies over een half jaar van nu :)
Enkele reizen voor dit jaar gepland, Malmö in april zodat ik mijn lief en ons hondenkind weer zie :) En heel misschien ook nog in mei wanneer daar het Songfestival is. Lief komt voor mijn verjaardag in juli en eind juli gaan we met mijn ouders naar Schotland waar ik een reunie heb van mijn oude werk, is dan al weer 13 jaar geleden. En in oktober ga ik met mijn beste vriendin naar Amerika. Schotland wordt niet zo duur, we hebben een appartement gehuurd daar waar we vaker naar toe gaan en mijn ouders betalen dat grotendeels. Lief gaat vanaf morgen werken en heeft de komende tijd ook inkomsten. De reis naar Amerika wordt het duurste en ik moet een budget maken voor het geld dat ik daar uitgeef. Zeven jaar geleden hebben we dat ook al eens gedaan en net zoals toen zullen we vaak gebruik maken van de supermarkten voor de lunch en waar nodig avondeten.
De komende maanden zal ik dan ook zeer zuinig gaan leven en een strak budget opstellen, kijken hoe ik dingen kan minderen en van minder geld kan leven. Op dat moment ook een mooie manier om een passend budget te vinden waar ik normaal naar kan leven zodat ik de rest van mijn schulden af kan betalen. Waarom niet eerst mijn schulden afbetalen en dan pas op reis? Omdat ik bang ben dat ik over een paar jaar niet meer kan ivm mijn gezondheid.
Het wordt een grote uitdaging, maar als alles lukt en als het lukt om een baan te vinden voor Anders hier in Nederland dan betekent dat ik aan het einde van het jaar van achternaam ga veranderen ;) Op mijn 42ste mijn eerste en voor mij in ieder geval mijn enige huwelijk. Ik heb er zin in :)