Slowcooker en fruitvliegjes

Ik was gisteren jarig en voor mijn verjaardag heb ik iets gekregen wat al heel lang op mijn verlanglijstje staat, een slow cooker. Graag had ik deze vandaag op mijn vrije dag uitgeprobeerd maar ik word afgeleid door een fruitvliegjes kolonie die zijn weg van de algemene keuken naar mijn studio heeft gevonden. Grrrr. Ik heb al twee bakjes met witte wijnazijn staan maar ze willen nog niet verdrinken. Nog een of twee dagen afwachten denk ik, want er ligt verder niets van eten in mijn kamer. Ach, ik leid me zelf maar weer af met het verder haken aan een van mijn herfstcollen

Geen reuma, maar...

Sinds 5 mei heb ik heel veel pijn. Het begon met een migraine en vervolgde zich met een afschuwelijke pijn in mijn benen en uiteindelijk overal pijn. Na wat tijd bij een reumatoloog uitgekomen en vandaag uitslag van bloedonderzoeken gehad. Ik heb geen aantoonbare reuma in mijn bloed. Wel zijn mijn aanhechtingspunten ontstoken/overbelast, is er hielspoorvorming in mijn beide voeten en ga ik door een pijnperiode. Daar kan ik het dus weer mee doen. Ik sukkel van de ene ziekte, allergie en burnout naar de andere en volgens mij wil mijn onbewuste me op deze manier vertellen dat ik mijn leven heel anders aan moet gaan pakken want anders ga ik er aan onder door. Maar hoe doe je dat wanneer je alle nieuwe stappen in je leven eng vindt en vooral bezig bent met wat anderen van bepaalde zaken vinden en dat je niet met je eigen geluk bezig bent. Het wordt eens tijd om de komende periode goed na te denken en vooral aan mezelf te denken. Het voelt zo egoistisch maar het kan zo langzaamaan niet anders. Wil ik ooit een goed leven hebben dan ben ik dit aan mezelf verplicht.

Iets meer dan een jaar later

Burn out kwam er helemaal en dan maar toegelaten. Het deed pijn, het was zwaar maar het gaat steeds beter. Zweed leeft nog steeds in Zweden maar in april van dit jaar hebben we ons hondenkind in moeten laten slapen. Hij had teveel pijn door zijn heupen en op het moment net voor het inslapen bleek dat hij ook hartruis had. We hebben de juiste beslissing genomen en Harry heeft geen pijn meer maar we missen hem zo.
Ik woon op dit moment in een kleine studio van 31 vierkante meter in het centrum van Nijmegen en alles begint eindelijk normaal te worden. Vanaf nu begint het aflossen en kan ik weer verder.